این موها پس از مدتی مانند موهای دیگر ابرو رشد کرده و ابروها را پر و زیبا می کنند.
تهیه گرافت: فولیکول‌های مو با دقت کوتاه شده و برای پیوند آماده می‌شوند.
تکنیک کاشت ابرو دقیقا برای ابروهای نازک و کم پشت بسیار موثر بوده و ابروهایی زیبا و پرپشت را برای شما به ارمغان می آورد.
آسپرین، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی و ویتامین از جمله داروهایی هستند که باید قبل و بعد از کاشت ابرو از مصرف آنها خودداری کنید.
اگر از ظاهر ابروهایتان ناراضی هستید، چاره مشکلتان کاشت ابرو است. کاشت ابرو این قدرت را دارد که تغییر بزرگی را در ظاهر شما به وجود بیاورد و اعتمادبه‌نفستان را افزایش دهد. با این روش، شما می‌توانید ابروهایی متناسب با چهره خود داشته باشید و از شر نگرانی‌های مربوط به آرایش و ریزش ابروها خلاص شوید.
استخراج سریع‌تر، خونریزی کمتر، نتایج طبیعی، تراکم بالاتر
کاشت ابرو نوعی جراحی به حساب می‌آید و از همین رو باید توصیه های قبل از کاشت ابرو را جدی بگیرید. برخی از اقداماتی که باید قبل از کاشت ابرو انجام دهید این است که: حداقل دو هفته قبل از جراحی، دخانیاتی مانند سیگار و قلیان و… مصرف نکنید و به دنبال یک پزشک متبحر باشید تا از عوارض کاشت ابرو در امان بمانید.
بعد از کاشت ابرو ورزش های سبک مانند پیاده روی و یوگا مجاز است اما حداقل تا دو هفته بعد باید از ورزش های سنگین خودداری کنید.
ابتلا به بیماری های عفونی، باقی ماندن Ask جای زخم، رشد نامنظم ابروها، درد و بی حسی ابروها و ریزش ابرو برخی از عوارض جانبی احتمالی کاشت برو هستند.
با افزایش سن، ساختار و ظاهر پوست به تدریج تغییر می‌کند. لایه اپیدرم نازک‌تر شده و عروق پوستی بیشتر نمایان می‌شوند.
کسانی که به هر دلیلی (ابتلا به بیماری‌های پوستی و غیره) پتانسیل افزایش تراکم مو را ندارند، نمی‌توانند از این روش برای کاشت ابرو استفاده کنند؛
این روش بدون ایجاد زخم بزرگ، با ظرافت بالا و نتایجی طبیعی انجام می‌شود. افراد بدون بیماری زمینه‌ای که بانک موی مناسبی دارند، گزینه‌های خوبی برای این روش هستند.
جراح شما برای ایجاد یک طرح ابروی طبیعی و جذاب، با شما همکاری Find خواهد کرد و از نظرات شما استقبال می‌کند.
ژل‌های حاوی هیالورونیک اسید، از جمله محبوب ترین فیلرها برای تزریق لب هستند. هیالورونیک اسید ماده‌ای طبیعی است که به‌طور عمده در بافت‌های پوست انسان یافت می‌شود و نقش مهمی در حفظ رطوبت Shop now و نرمی پوست ایفا می کند. با افزایش سن، میزان این ماده در پوست کاهش یافته و باعث از دست رفتن خاصیت ارتجاعی و شل شدن پوست می شود.